سر ساعت ۱۶. یاد باد. پست آخر.
سلام. به یادگار از سال 87.
دلم برای هوایت...
و خنده های رهایت...
دلم برای رمیدن، میان باغ دویدن، و روی سبزه لمیدن ...
چقدر خاطره ها را،
به آب رود نوازش ...
و صد خطا و جفا را،
به سیب سرخ نیایش...
هزار راه نرفته ....
هزار حرف نگفته ...
هزار خنده و گریه، به دست باد سپرده...
....................
چه روزهای عجیبی!
چه مردمان نجیبی...
دلم برای تو یارا....
نگار روح فزایم!
دلم برای تو دلبر...
رقیب سخت خدایم!
دلم برای تو جانا...
بگو دل تو هم آیا؟!
+ نوشته شده در دوشنبه دهم تیر ۱۳۹۸ ساعت 22:0 توسط س. م.
|